Van Fraser tot Sidney Advanture

Okay het is een tijd geleden dat ik een verhaal gepost heb en ook vandaag heb ik eigenlijk amper tijd voor internet..
Na onze stop in Noosa zijn we in de nacht doorgescheurd terug naar Brisbane! Hier hebben we een paar uurtjes geslapen in harco's super luxe villa met kakkerlakken hundsmanspinnen en ander ongedierte. Om een uurtje of 5 ging de kraaienwekker die hij ook gratis bij het huis heeft gehuurd en konden we niet verder slapen. Na een vrij brakke ochtend zijn we naar Brisbane gegaan om Danistja (vriendin van harco) en haar zusje Nastasja op te halen. We moesten de volgende dag in Herveybay zijn om de boot naar Fraser Island te pakken. Dus nadat we gezellig gegeten hadden gingen we vroeg slapen. Dit keer had ik het luxe grondbed in harco’s kamer (voor grondbed-leken onder ons.. je slaapt op een vloer waardoor je de volgende ochtend er zeker van bent dat je minstens 10 Chinese masseurs nodig hebt om alle spieren weer in normale orde te herstellen).

De volgende ochtend vetrokken we richting Fraser Island. Hier kregen we om 6 uur s’ochtends een langdradige instructie van wat er wel niet allemaal mis kan gaan als je zelf een jeep huurt en er mee gaat rondrijden.
( In Australië houden ze er van om mensen eerst zwaar te shockeren met allemaal ranzige plaatjes van wat er allemaal mis kan gaan, zodat je daarna eigenlijk überhaupt niet meer durft in te stappen. Om dan te eindige met NO WORRIES MATE… pfff yea suree.. apart volk die australiers!)

Maar okay na deze introductie vetrokken we naar de supermarkt om voor 3 dagen eten in onze jeep te laden! (In tegenstelling tot de eerdere weken waren Danitsja en Natasja er nu ook bij en dat betekent dat ons dieet voor de komende 3 dagen uit FRUIT, FRUIT en TIMTAM koekjes bestond, want die zijn zo lekker!!!
Op Fraser Island zijn geen echte wegen, alleen zand en modderpaden. Het strand wordt gebruikt als snelweg en er mag alleen met jeeps gereden worden! Al met al het ultieme speelterrein voor adhd-figuren met een jeep!
Het duurde natuurlijk niet lang of we zaten al vast in het zand……gelukkig hadden we een goede instructie bij de hand met handige trucs om weer los te komen! Na een zware rit kwamen we als 4 fruitshakes aan bij een groot meer in de duinen!!
Hier kwamen we er achter dat het misschien toch niet zo handig was om al ons eten in losse plastic zakjes los in de auto te leggen! Want het resultaat daarvan is dat de olijfolie van de zijraampjes loopt en de hele jeep naar peper ruikt!!!
Nadat we 2 dagen hadden rondgereden besloten we om de laatste nacht in de duinen aan het strand te camperen.
Hier waren, in tegenstelling tot de camping waar we de 1e nacht stonden, geen
Anti-dingo hekken! Dingo’s zijn wilde honden die op het eiland voor komen, ze schijnen vrij agressief te kunnen zijn en je mag ze absoluut niet voeren!(op de plaatsjes waren kinderen te zien die door dingo’s werden aangevallen) Want als je ze voert verliezen ze hun wilde instinkt bla bla bla..
Toen we de volgende ochtend wakker werden zagen we tot onze grote verassing dat iemand de achterklep open had gedaan??
Hmm, vrij raar, aangezien er in geen velden of wegen mensen waren!
Na een kleine inspectie maakten de Dingo voetafdrukjes op de achterbank en de verscheurde timtam, melk, brood, chocolade en chipsverpakkingen alles duidelijk! Wel verbazend hoe het kan dat die dingo’s een achterklep van een jeep kunnen openmaken waar wij zelf elke keer meet struggelden!
Zal vast wel dat wilde instinkt zijn!

Na ons Fraserisland kerstavontuur gingen we op weg naar Sidney voor oud en nieuw!
Onderweg zouden we nog stoppen bij surfers paradise en wat surfplaatsjes daar in de buurt. We hadden er echter geen rekening mee gehouden dat het zomervakantie was in Australie!
Alle campings, hotel, hostels en motels waren vol!!! Om 3 uur s’nachts moesten we onze zoektocht naar een slaapplaats door oververmoeidheid staken! De volgende ochtend werden we ergens op een parkeerplaats midden voor een groot hippieterras wakker.
GOOD MORNING LOVE PEACE AND HAPPINES!
Nou ik kan je vertellen dat als je met zijn 4-en in een camper van 2 bij 2 hebt geslapen waarbij er 2 mensen op de voorstoelen sliepen, je het alleen eens bent met het wordt MORNING.
In de rest kan je je echt niet vinden!!

Vele dode kangoeroes, verschillende zithoudingen, ipod liedjes, raampje-open-raampje-dicht, dode muggen, dode vliegen, graslandschappen, heuvels, asfalt, slapen, half slapen, wakker worden en nekpijn later kwamen we rond 12 uur s’nachts in Sidney aan!

We hadden het plan om met oud en nieuw naar de Botanic gardens te gaan. Hier konden 20.000 mensen gratis naar binnen en had je super goed zicht op de Harbour bridge ( waar al het vuurwerk is).
We hoorde dat het park om 9 uur openging en aangezien er maar 20.000 mensen naar binnen mochten zouden we er dus meteen na het avondeten heen gaan!
MAAAAr de volgende ochtend werden we om 9 uur wakker gebeld door 2 vriendinnen van Danitsja die ook mee zouden gaan! WAAR ZIJN JULLIE????
Bleek het park dus om 9 uur in de ochtend open te gaan!!
Uiteindelijk kwamen we om 11 uur aankakken bij het park.! Ik heb in mijn hele leven nog nooit zo’’n lange rij gezien. Letterlijk meer dan een kilometer met mensen die wachtten om binnen te komen.
We hadden dus een halve dag wachten voor ons!
De kans was dus klein dat we binnenkwamen! Maar als asociale Nederlander laat je je niet meteen uit het veld slaan. Dus na wat super asociaal voordringen (waar ik me heel erg voor schaam) waren we na 40 minuten binnen!
Binnengekomen hoorde we dat op het stuk met de beste plekken maar 2000 mensen naar binnen mochten en ook dit lukte!! En dan te bedenken dat mensen die al vanaf 7 uur in de ochtend in de rij stonden na 4 uur wachten te laat waren voor dit stuk!
Maar het mooiste van alles of beter gezegd het ergste van alles is dat van die 2000 mensen serieus 70% Nederlands was!
Wat zijn we toch een stel ongelofelijke aso’s allemaal! Maarja, na een onvergetelijke vuurwerkhow (echt de grootste en mooiste die ik ooit gezien heb) was ik toch wel blij dat we hadden voor gedrongen :) !

Na 3 dagen Sidney siteseeing was het tijd voor wat actie! Sky diven!
Nadat we het nummer van het skydive center hadden geregeld ging Harco het wel ff voor ons regelen! Ik had na mijn 1e week beter moeten weten. Het werd dus skydiven om 7 uur in de ochtend want dan heb je nog wat aan je dag….(Harcotheorie)!
Het skydiven ging super snel! Het rare is dat we allemaal gewoon geen spanning hadden omdat het allemaal zo snel ging. Na het betalen en korte instructie zaten we binnen 10 minuten al in de lucht. En ook na verschillende pogingen van de instructeur van Harco om wat spanning te creëren met uitspraken als: ‘ I feel a bit depressed today’ en ‘I”m jumping for more than 10 years now I think I’m running out of luck’ viel de spanning erg mee. 3 minuten 1 minuut en springennnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn 60 seconden vrij vliegen en je bungelt al aan de parachute! SUPER VET maar we heel kort!
Dit is waarschijnlijk het laatste verhaal want na vele kilometers rijden, vliegen, lopen, surfen, en vele muggebulten, vies eten, weinig slapen, weinig douchen, veel zon, vele zweetdruppels, liters water, liters gingerbeer, kilo’s druiven, dozen shapes, liters zonnebrand, veel lachen gieren en brullen komt er een eind aan mijn avontuur Down Under.

Special thanx aan mijn reisgenoot Harco AKA travelagent, ik boek alles vroeg, bezichtig alle HARVEY Normans van Australië, drink TONIC, heb in 6 weken 10 verschillende krullenkapsels en ben de beste muggenafleider van heel fucking WICKED-CAMPER-AUSTRALIE Maar boven al de beste reisgenoot die ik me kon wensen en zonder jou was deze hele trip zeker een flop geweest!!