Lik je vingers

De afgelopen weken is er weer genoeg gebeurd voor een kleine update.
Omdat het verhaal best wel lang is geworden en ik weet dat niet iedereen de tijd en of zin heeft om het helemaal te lezen. Hier ff kort het belangrijkste punt: HET GAAT GOED HIER EN TOT DE VOLGENDE KEER GROETJES ERIK.

Voor de die hards die verder willen lezen pak een bak popcorn en SUCCES:)
Ik zal beginnen om het resultaat van de belangrijkste kernactiviteit die we gedaan hebben hier onder samen te vatten:
Met het naar werk zoeken hier zijn we gestopt. We hebben na een anonieme tip besloten om het zoeken naar werk maar te veranderen in het zoeken naar de antilaanse UWV voor een uitkering ofzo..
Na de periode van actief werk zoeken hebben we aardig wat dagen letterlijk niks anders gedaan dan het wereldrecord strand liggen te verbreken.!!
Normaal gesproken moet je hier betalen voor een bedje op het strand. Als er uiteindelijk niemand meer komt om je bedje af te rekenen weet je zeker dat je wordt aangezien voor blijvende stranddecoratie en is het dus tijd voor wat meer actie.!! Als eerst besloten Geoff en ik een jetski te huren en ons ff uit te leven op de golfen..Nadat we een half uur lang allerlei kapriolen hadden gedaan waar ons van te voren was gezegd dat we ze niet mochten doen (dan wil je ze uiteraard juist doen) was het resultaat 2 dagen spierpijn in de kuiten!! (had ik toch maar gewoon rustig rondgedobberd op die jetski)!

De dag erna hebben we een beetje rondgetourd op het eiland en besloten we dat we de volgende dag de Kristoffel berg zouden beklimmen!! Dit is de hoogste berg van Curaçao en het schijnt dat ie qua hoogte in de buurt komt van bergen als de Mount Everest en de Mont Blanc of was het nou de Vaalse berg? Ach, in ieder geval scheen het een aardige toch te zijn.
Het grootste probleem zat hem vooral in het vroege opstaan! Aangezien hier overdag de tempratuur aardig kan oplopen is het wel zo verstandig om vroeg te gaan. Nu blijkt uit eerdere verhalen dat verstandig/bedacht zijn niet echt in de loop van het verhaal past maar voor deze keer deden we is lekker gek, verstandig;)!
Verschillende mensen die we hier hadden ontmoet verzekerde ons er van dat we echt om 6 uur aan de voet van de berg moesten zijn omdat het anders te warm zou worden. Het moest natuurlijk niet TE gek/verstandig worden dus wij besloten om onze wekker om 6 uur te zetten.
Maandag 6 uur in de ochtend gingen er 3 telefoon alarmen tegelijk af en werden we letterlijk uit ons bed getrild.. Nadat we met pijn en moeite ons ontbijt naar binnen hadden gewerkt haasten we ons met de bolide zo snel mogelijk naar de voet van MOUNT Kristoffel.. Na een kleine omrit kwamen we hier om kwart over 7 aan. Ter plekken bleek dat onze Antilliaanse mannier van haasten zijn vruchten had afgeworpen want het National park waar MOUNT Kristoffel zich in bevind ging pas om 6 uur Antilaanse tijd open (dus half 8). Nadat we onze bolide naar de voet van de berg hadden gekregen kon te voet onze klim naar boven beginnen. Op de tocht naar boven was ik Niels en Geoff op mysterieuze wijze kwijtgeraakt. Toen ik bijna boven was hoorde ik dat mijn naam werd geroepen...Maar het rare was dat het niet van boven kwam maar van opzij. Toen ik op de top om me heen keek zag ik Geoff en Niels zitten. OP EEN ANDERE TOP..! Het bleek achteraf dat ze ergens een afslag hadden gemist en door de bush op een verkeerd top waren terechtgekomen.(richting gevoel van een……!!)

Nadat we weer beneden waren zijn we nog verder door het park gereden en hebben we een nog een grot bezocht. Ik moet zeggen dat de enorme aantallen wespen nesten meer indruk maakten dan de rotsschilderingen die de eerste bewoners van het eiland in de grot schenen achtergelaten te hebben. Waarschijnlijk bestond er toen ook al zoiets als tipex want er was letterlijk niks meer van te zien.
Afgelopen weekend zijn we uit eten geweest met een paar mensen die we hier ontmoet hadden en die weer naar huis gingen. We gingen eten bij een leuk restaurantje op een berg. Het leuken was dat we na het eten meteen konden aansluiten bij de gratis salsa les die er gegeven werd. Dus hier hebben we aan onze dansskilz gewerkt. Het bleek achteraf dat we grote talenten waren want de instructeur gaf ons naderhand nog zijn kaartje waar zijn nummer op stond met de worden: “Dan kunnen jullie bellen als jullie in de knoop zitten’! Een beter compliment kan je bijna niet krijgen haha:).

Verder is duidelijk geworden dat fastfood restaurants op Curacao letterlijk levens gevaarlijk zijn. Zo werden drie van ons Curaçao matties tegelijk ziek na het eten van hamburgers bij Mac Donalds. Het schijnt dat deze helemaal kant en klaar vers uit Amerika worden overgevlogen !! Bij de BurgerKing op de hoek van onze straat weet ik niet of het eten net zo slechts is als bij Mac Donalds. Want van iets eten bij de Burger King is het nooit gekomen aangezien er afgelopen week iemand werd neergeschoten die was voorgedrongen in de rij.! Gelukkig hebben we keus zat hier en is er ook nog de KFC (kentucky fried chicken). Deze is waarschijnlijk de veiligste optie, enige proleem is dat ze hier alleen Papiaments spreken.. tegen de tijd dat ze begrepen wat we precies wilde bestellen waren we al flauw gevallen van de trek!!
Met al deze fast food terreur in ons achterhoofd besloten we gister avond om het maar is over een andere boeg te gooien. We besloten eten te gaan halen waar alle lokale mensen ook eten halen...!
Een korte beschrijving van de sfeer/situatie is denk ik wel op zijn plaats. Davey (van wie we het appartement huren) had ons van te voren gezegd dat we s’avonds niet te lang op straat moesten blijven.(ze hebben het in deze wijk niet zo heel erg op blanken).
Het werd ons al snel duidelijk wat hij bedoelde. Overdag is onze straat bijna geheel uitgestorven maar als het donker wordt veranderd onze straat ineens in de filmset van the fast and the furious. De hele straat staat dan vol met omgebouwde auto’s en motoren van de lokale hangbendes. Daarnaast veranderen alle ingezakte sleurhutten en halfgare vrachtwagen wrakken die langs de weg staan in een ware Foodstrip. Waar tentjes als ‘Lik je vingers’, ‘De griller’, ‘De blauwe vlam’ en ‘Hopi lekker’ de dienst uitmaken.
Wij als avonturiers besloten om na al het gevaar van de fastfood restaurants ons geluk maar is te gaan beproeven bij DE GRILLER. Waarom de Griller?? Nou deze stond op de hoek en was het minst goed bezocht (dus leek ons het veiligst):)! Nadat we ons strijdplan hadden doorgenomen zette we onze auto strategisch op de hoek van de straat. Dit met het oog op een goede vluchtroute mocht er wat gebeuren. Nadat Marco (kennis van hier) al zijn bling bling veilig in de auto op de achterbank had gelegd (met de ramen open en deuren die niet op slot kunnen) rende we naar de griller bestelde drie broodjes kip en scheurde snel terug naar ons appartement.. Waar we deze in alle veiligheid hebben opgepeuzeld:)! Al met al bleek dit een zeer goede zet want niet alleen was et super lekker. We hebben er ook geen verder blijvend letsel aan over gehouden!
Tot zover de avonturen van hier.
En onthoud eet 2 ons groenten en drink geen bier!!


Ps.
Voor alle ex Curaçao gangers wil ik Tot slot nog een klein eerbetoon plaatsen voor Richard AKA de meest bekende tjoller (zwerver cq klusjesman, schoonmaker en komediant) van Curaçao. Na alle ‘god zege jou’ die hij aan iedereen heeft geschonken. Was god Richard deze week niet zo goed gezind. Tijdens zijn slaap sloeg het noodlot toe en is er brand uitgebroken in zijn huisje en is Richard overleden..Dus God Zegen Richard JE WEET HET..